Day: 12.04.2022

ԶԱՏԿԱԿԱՆ ԱՎԱՆԴԱԶՐՈՒՅՑՆԵՐ

Զատկի լոբին

Մի տերտեր ամեն տարի Զատկից առաջ քառասունինը լոբի էր հաշվում և  հագուստի գրպանը դնում:
Մեծ պասի առաջին իսկ օրվանից նա ամեն օր մի լոբի էր հանում , դեն գցում և գրպանի մնացած լոբիներով իմանում, թե Զատկին քանի օր է մնացել: Մի օր էլ իրիցկինը էս տերտերի գլխին փորձանք է բերում: Ամուսնու փարաջան թափ է տալիս և միամտաբար լոբիները ցաք ու ցրիվ են լինում: Իրիցկինը մնում է շվարած: Վախենալով, որ տերտերը, ուր որ է, կգա, մի բուռ լոբի է բերում ու լցնում փարաջայի գրպանը: Այս դեպքից հետո տերտերը լրիվ կորցնում է գլուխը և ծխականների հարցմունքին , թե  Զատկիկը քանի օրից է գալու, ախ քաշելով պատասխանում է. <<Ախր ինչ ասեմ, թե գրպանիս լոբուն մտիկ տամ, էս տարի Զատիկը ըսկի էլ չի գալու>>:

Հացը գետնին գցելը մեղք է

Մի արդար ու հավատավոր մարդ, հաց ուտելով ճանապարհ է գնում: Ինչպես է պատահում, ձեռքից մի փշուր հաց է ընկնում և կորչում խոտերի մեջ: Փնտրում է նա հացի կտորը, փնտրում և այդպես էլ չի գտնում:
Շատ է վշտանում խեղճ մարդը, որ մեղք է գործել, և ուրիշ ճար ճգտնելով` հետևյալ միջոցին է դիմում. գնում է մի քաղաք, աշխատանքի անցնում, շատ չարչարվում, քրտինք թափում և կարողություն դիզում: Վաստակած միջոցներն առած` նա վերադառնում է այն հողակտորը, որտեղ կորցրել էր հացի փշուրը, վրան Աստծու տաճար է կառուցում և մեջն աղոթում, «մեղա հացիկ» ասում:
Ու էս բոլորը նրա համար, որ հացը գետին ընկնելու մեղքը քավի:

Հացի փշուրն ու հրեշտակը

Ասում են, թե հենց հացի փշուր է գետնին ընկնում, երկնքից անտեսանելի հրեշտակ է իջնում և մի ոտքով հացի փշուրի վրա կանգնում, որ այն ոտնատակ չընկնի, չպղծվի: Գետնին ընկած հացի բոլոր փշուրների վրա մի-մի հրեշտակ է կանգնում և քանի որ մի ոտքի վրա կանգնելը շատ դժվար է, մարդիկ պետք է հրեշտակների օգնության շտապեն, հացը գետնից վերցնեն և մի բարձր տեղ դնեն:
Հացը գետնին գցելը մեղք է, քանի որ այն թոնիրն է ընկել, մաքրվել:

Այո, հացը սուրբ է թե ամենօրյա գործածության, թե տոնական սեղաններին: Զատկի սեղանին այն հանդես է գալիս եռակի խորհրդով. Ծլարձակած ածիկի տեսքով, որ ակնկալում է առաջիկա տարում հացի առատություն, երկրորդ` սովորական հացի տեսքով, ծիսական հացի կամ թխվածքի ձևով, որը կապվում է գարնան խորհրդի հետ:

Առաջադրանքներ

Ուշադի՛ր կարդա՛ ավանդազրույցները և գրի՛ր ընդգծված բառերի հոմանիշները։

հարցմունքին- Հարցափորձ, հարցաքննություն

շվարած— Մոլորված , շփոթված

 արդար — ճշմարիտ

 հավատավոր-ուղղահավատ, կրոնասեր

փնտրում — որոնում պրպտում

վշտանում — տխրել, տառապել

ճար-հնար հնարք

Վաստակած— Նվաճած, աշխատած, առժանացծ

շտապեն— աճապարել, վռազել

գործածության-կիրառություն, օգտագործում

առատություն-լություն, շատություն

Բացատրի՛ր արտահայտությունները

ճանապարհ գնալ-ճանապարվել

աշխատանքի անցնել-

քրտինք թափել-

մեղքը քավել-

մտիկ տալ-

գլուխը կորցնել-

Ի՞նչ է խորհրդանշում զատկական սեղանի հացը։ Տեքստից գտի՛ր հացի երեք խորհուրդները ներկայացնող հատվածը։

Болезнь прошла, и однажды мама сказала младшему сыну:
– Сегодня я разрешаю тебе погулять!
На улицу мальчик вышел вместе с Журавликом. А зимы уже не было. Снег сошёл.  Журавлик раскрыл большие свои крылья и взлетел. Крылья несли  послушно, сильно. Над головой ярко светило солнце. И Журавлик взлетел и  запел. Все звери, ожидавшие весны в лесах, по оврагам, в поле, удивленно  глядели в небо. Откуда взялся журавль? Рано ещё трубить весну.
– Журавлик, назад! – кричал мальчик. – Замёрзнешь!
И Журавлик послушно сел возле своего друга. Однажды ранним весенним утром вдали показались журавли. Увидела  их мама мальчиков. Она поскорее отворила дверь:
– Лети, Журавлик! Лети!
Мама боялась, что мальчики не захотят расстаться со своим другом.
Журавлик вышел на крыльцо и тоже услышал: „Курлы-курлы!” Это возвращалась на родные болота родная журавлиная стая.
– Курлы-ы-ы! – крикнул Журавлик и побежал, а потом полетел  навстречу журавлям.
Журавли увидали его и полетели к нему навстречу.
– Курлы-курлы! – кричали они. – Это наш Журавлик! Он жив!..
Но Журавлик вдруг развернулся и опять полетел к дому мальчиков.  Мальчики выбежали на крыльцо и увидели большую журавлиную стаю. Журавли низко, доверчиво летали над домом. Но который из них  Журавлик? Он вырос и был такой же сильный и красивый, как его братья. Но вдруг один журавль пролетел совсем низко над младшим мальчиком  и коснулся его крылом, словно подал руку на прощание.

Найдите ответы на вопросы в тексте и прочитайте их.
1. Почему звери, ожидавшие весны в лесах, по оврагам, в поле, удив-лённо глядели на небо? Журавлик раскрыл большие свои крылья и взлетел. Крылья несли  послушно, сильно. Над головой ярко светило солнце. И Журавлик взлетел и  запел. Все звери, ожидавшие весны в лесах, по оврагам, в поле, удивленно  глядели в небо.

2. Почему мальчик позвал Журавлика домой?

Журавлик, назад! – кричал мальчик. – Замёрзнешь!

3. Кто  отпустил Журавлика на волю?

Однажды ранним весенним утром вдали показались журавли. Увидела  их мама мальчиков. Она поскорее отворила дверь:
– Лети, Журавлик! Лети!

4. Как встретила журавлиная стая Журавлика? Журавли увидали его и полетели к нему навстречу.

5. Почему Журавлик развернулся и опять полетел к дому маль-чиков? Мальчики выбежали на крыльцо и увидели большую журавлиную стаю. Журавли низко, доверчиво летали над домом. Но который из них  Журавлик? Он вырос и был такой же сильный и красивый, как его братья.

6. Как попрощался Журавлик со своими друзьями?Но вдруг один журавль пролетел совсем низко над младшим мальчиком  и коснулся его крылом, словно подал руку на прощание.

Прочитайте текст и скажите, что нового для себя вы узнали.
Журавли – крупные птицы с длинными ногами и шеей. Их высота  составляет 90-155 см, размах крыльев 150–240 см, а вес от 2 до11 кг. Самый  крупный журавль – австралийский. Его высота достигает 175 см, что делает  его самой высокой летающей птицей в мире. Зимой журавли держатся стаями. Во время отдыха стая выставляет охранников, которые вовремя предупреждают об опасности. В дикой природе журавли живут до 20 лет. В Китае и Японии журавль символизирует осторожность, долголетие и мудрость. В Армении журавль считается национальным символом
(խորհրդանիշ)страны.

Было очень интересно.